قروش اسپكتروفتومتر

پس از مسافرت از طريق سلول نمونه يا سلول مرجع ، نوري كه جذب نشده است-به دور ، بيشتر پرتو به سمت انتقال دهنده فتوتران يا آشكارساز نور هدايت مي شود. اين مؤلفه ورود فوتون ها را به يك سيگنال الكتريكي تبديل مي كند. به هر حال ، مسير نوري از طريق اسپكتروفتومتر نيازي به خط مستقيم ندارد زيرا پرتوي نور مي تواند با استفاده از آينه ها همانطور كه در اينجا مشاهده مي شود ، هدايت شود. بعضي اوقات ، از لنزها نيز براي جمع آوري و جمع آوري نور استفاده مي شود.

رقمي از انيميشن كه يك طيف سنج پرتو دوتايي را نشان مي دهدشكل اسپكتروفتومتر پرتو دوتاييسيگنال هاي نوري متناوب ، از پرتو مرجع يا پرتو نمونه سيگنال هاي متناوب فوتوترانتر الكتريكي را توليد مي كنند. يك رايانه ، با نمونه برداري از اين سيگنال ها ، اكنون مي تواند جذب آناليت را از دو طريق تعيين كند. برخي از ابزارها صرفاً شدت نور ديجيتالي سيگنال پرتو نمونه را از پرتوي مرجع كم مي كنند. تفاوت اندازه گيري ميزان نور جذب شده توسط آناليت است.

از آنجا كه سيستم مبتني بر انتقال دهنده ها در اندازه گيري تفاوت مطلق در دو شدت نور مختلف نسبتاً ضعيف است به ويژه اگر اين اختلاف بزرگ باشد ، جذب نور تعيين شده به اين روش مي تواند حاوي مقادير غيرقابل قبول خطا باشد.

https://dribbble.com/spectrophotometr1

اسپكتروفتومتر در توليد سيگنال ها از شدت نور كه از نظر شدت به هم نزديك هستند ، خوب هستند. بنابراين ، وسيله متناوب براي تعيين جذب آناليت توسط برخي از ابزارها استفاده مي شود:برخي از طراحي اسپكتروفتومتر از تفاوت سيگنال مرجع ديجيتالي مرجع نمونه براي فعال كردن يك موتور سرويس دهنده متصل به رايانه و دستگاهي به نام گوه نوري استفاده مي كنند. موتور سرويس دهنده گوه نوري را در مسير پرتوي مرجع روشن تر در جايي پس از سلول مرجع اما قبل از انتقال دهنده فتوتران مي كند. به ياد داشته باشيد كه از آنجا كه سلول مرجع هيچ آناليت جذب كننده اي از نور ندارد ، نور خارج از سلول مرجع هميشه روشن تر از سلول نمونه خواهد بود حتي اگر خود حلال مقداري را در طول موج آناليت جذب كند زيرا هر دو كووت حاوي حلال هستند. گوه نوري از ماده اي ساخته شده است كه نور را جذب مي كند به طوري كه هرچه گوه بيشتر از پرتوي مرجع عبور كند ، بيشتر از آن پرتو توسط گوه جذب مي شود و تفاوت بين نمونه و سيگنال هاي مرجع كمتر خواهد بود. گوه به طور خودكار در پرتو مرجع تغذيه مي شود تا زماني كه سيگنال هاي پرتو مرجع و نمونه از شدت يكسان برخوردار باشند كه توسط اسپكتروفتومتر اندازه گيري مي شود (به ياد داشته باشيد كه سيستم در اين مورد خوب است). هنگامي كه سيگنال ها برابر هستند ، مقدار گوه مورد نياز براي توليد اين اختلاف سيگنال 0 اندازه گيري از جذب آناليت است. از آنجا كه رايانه گوه را كنترل مي كند ، موقعيت گوه را به خواندن جذب آناليت تبديل مي كند.

اگر قانون آبجو داشته باشد، خريد اسپكتروفتومتر جذب در محدوده خطي به خوبي با غلظت ارتباط دارد و مي توان يك قطعه كاليبراسيون را براي تعيين غلظت آناليت در نمونه هاي ناشناخته ساخته و استفاده كرد.